ရုံးက မမနဲ့မောင်လေး Part 2
Popular posts from this blog
ခပ်ကြမ်းကြမ်း နွှဲလိုက်ချင်တယ်
အသက် ( ၁၈ ) နှစ်အရွယ် ချောမောလှပ ၊ တောင့်တင်းဖြူဝင်း သော မိန်းကလေးတစ်ယော က်ဗင်ကားအဖြူလေး၏ ကားတံခါးကို ဆွဲဖွင့်၍ ကူရှင်ပေါ်တင်ပါးလွှဲ ထိုင်ချလိုက်ပြီးခြေထောက်လေးနှစ်ချောင်းကိုဆွဲ၍တင်လိုက်သည်..။ပေါင်လည်လောက်နီးနီးသို့ပင် တိုကပ်နေသောစကပ် တိုလေးအနားကဝဲခနဲ လန်တက်သွားသည်..ကောင်မလေး……အတော်လှလာတာပဲ…….ဒရိုင်ဘာခုံတွင် ထိုင်နေသော ကိုကျော်စိန်ကနွယ်နီလှိုင်ကို ကြည့်ရင်း စိတ်ထဲမှ မှတ်ချက်ချလိုက်မိသည်..။ သူမကားတံခါးကို ဂျိုင်းခနဲဆွဲပိတ်လိုက်တော့မှ ကိုကျော်စိန်၏အကြည့်ကသူမထံမှလွှဲ ၍ရှေ့တူရူသို့လှည့်လိုက်သည်မောင်းတော့…..ဦးလေး……ဘယ်ကိုဝင်ဦးမလဲ….နွယ်နီအင်း…..မ ရှိတော့ပါဘူး..အိမ်ကိုပဲပြန်တာပေါ့ ……”နွယ်နီလှိုင်စဉ်းစဉ်းစားစားနှင့်တွေးတွေးဆဆလေးပြောသည်..။ပြီးတော့ချက်ချင်းပင်ကိုကျော်စိန်ရှိရာဖက်သို့လှည့်လိုက်ပြန်သည်..။ အော်….မေ့လို့….ဟို….ဒယ်ဒီမှာခဲ့တဲ့ကိစ္စလုပ်ရဦးမယ်….ဦးလေး….၊ပန်းရံသမားတွေဆင်းခိုင်းဖို့လေ……အင်း….ခုပဲအဲဒီဖက်ကို တစ်ခါတည်းလှည့် ဝင်လိုက်မယ်အစ်ကိုကြီးကဒီတစ်ခေါက်ကြာမယ်နဲ့တူတယ်…..ဟုတ်တယ်….ဦးလေး….ဒက်ဒီနဲ့မာမီက မာမီ့တူမ မင်္ဂလာဆောင်ပြီးမှ မန္တလေးကပြန်မှာဆိုတော့တစ်လနီးပါးလောက် ကြာလိမ့်မယ်နဲ့ တူတယ်န...
မြသွေးရဲ့ အပျိုဘဝနောက်ဆုံးည
အပျိုရည်ပျက်တဲ့ည (စ/ဆုံး) “ဟာ စိတ်ပျက်စရာပဲကွာ ဖုန်းဘေလ်ကလည်း ကုန်သွားပြန်ပြီ” ရုံးပိတ်ရက်မို့ မိမိအိမ်လေးထဲတွင်အေးဆေးစွာ အင်တာနက် သုံး မည်ဟု ကြုံးဝါးထားကာ သုံးတောင်မသုံးရသေးဘူး ဘေလ်က ကုန်သွားသည်။ မင်းမင်းခန့်တယောက်ရေရွတ်ရင် ငွေတသောင်း ထုပ်ယူကာ ခပ်လှမ်းလှမ်းကကုန်စုံဆိုင်လေးသို့ ထွက်လာခဲ့သည်။ သူသည် ဤရပ်ကွတ်လေးသို့ ပြောင်းရွှေ့ကာ ငှါးရမ်း နေထိုင်သည်မှာ မကြာသေးပေ။ မနက်အလုပ်သို့သွား ညပြန်အိပ်မို့လည်း သူအား လူသိပ်မသိပေ။ ခြံဝန်လေးနဲ့ တထပ်တိုက်ပုလေး က သူ့အတွက် အပန်းဖြေစရာပင် ဘေးပတ်ဝန်းကျင်မှ လူများလည်း အရောအနှော မလုပ်သောကြောင့် သက်သောင့်သက်သာရှိလှ သည်။ ဖုန်ငွေဖြည့်ကဒ်ဝယ်ပြီး ပြန်အထွက်တွင် အိုး လှလိုက်တာ သူရင်ခုန်လောက်အောင်ပင် ကောင်မလေးမှာ လှရက်နိုင်လွန်းသည်။ အိမ်တွင်းအောင်လေးမို့ အသားရည်လေးမှာ ဝင်းဖန့်ကာ မထူမပါးမျက်ခုံလေးနှင့် မျက်နှာဝိုင်းလေးကို သူငေးကြည့်မိတာ ဘယ်လောက်ကြာသွားသည်မသိ ကောင်မလေးမှာ “ဦး နည်းနည်းလောက်ဖယ်ပေးပါလား ” ရှက်ကို့ရှက်ကန်းအသံလေးမှာ နားဝင်ပီယံလှပေသည်။ အိမ်နေရင်း တပတ်နွမ်းလက်ပြတ်လေးနှင့် အရောင်အဆင်း မရှိတော့သော ထမီလေးနှင့်...
Ok pr
ReplyDelete