ဖဲမွေ့ယာထက်ဝယ်
နောက်ရက် မှာ ဗဟို တရားရုံးမှာ လက်မှတ်ထိုးပါတယ်။ မနက်ပိုင်း မိန်းကလေး တစ်ယောက်အတွက် မင်္ဂလာ ဆောင်တဲ့ နေ့ဟာ ဘဝ တစ်သက်သာ အတွက် တန်ဘိုးကြီးပြီး အရေးပါတဲ့ နေ့တစ်နေ့ပါပဲ။ မနက်ပိုင်း လက်မှတ် ထိုးပြီးတဲ့ နောက် Oriental House မှာ နှစ်ဘက် ဆွေမျိုးအချို့နဲ့ မိတ်ဆွေအချို့ကို နေ့လည်စာ နဲ့ ဧည့်ခံပါတယ်။ ပြီးတော့ အိမ်ကို ပြန်လာပြီး ဖေဖေနဲ့ မေမေကို ကန်တော့ ကြပါတယ်။ ခဏတစ်ဖြုတ်နား စကားစမြည်ပြောကြပေါ့။ ကျွန်မကတော့ အကျႌအိတ်ပြင်ရတာပေါ့လေ။ လျောင်နောက် ဆံထုံး ပါတော့မှာကိုး။ ပြင်ဆင်နေတုန်း အခန်းထဲကို အစ်မရောက်လာတယ်။ ကူလုပ်ကိုင်ပေးရင်း မေးတယ်။ “ဟဲ့ နင်တို့ ကလေး ချက်ချင်းယူမှာလား” တဲ့။ ချက်ချင်းတော့ မယူချင်သေးဘူးလို့ ကျွန်မက ပြန်ပြောတာ့ သူကလည်း အဲ့ဒါကောင်းတယ်တဲ့။ နင်တို့ အတူနေတဲ့ အခါ ကလေးမရအောင်လည်း နေအုံးလို့ ပြောတယ်။
သူကတော့ ကွန်ဒုံးသုံးခိုင်းပေါ့ဟာ လို့ပြောတယ်။ ပြီးတော့ ခပ်တိုးတိုး ပြောလိုက်သေးတယ်။ “နင့်ယောက်ျားကို ဖြည်ဖြည်း လုပ်ခိုင်းနော်” တဲ့။ ကျွန်မခပ်မဆိတ်ပဲ နေမိတယ်။ စိတ်ထဲမှာတော့ ရာသီလာရက်ဟာ နောက်လေးငါး ရက်လောက မှန်းထားတော့ လွတ်မှာပါလို့ တွက်ထားတယ်လေ။ ညနေပိုင်းမှာ ကျွန်မတို့ နှစ်ယောက် ရဲ့ အိမ်ခန်းဆီကို ထွက်လာခဲ့ ကြတယ်။ ခရီးဆောင်အဝတ်အိပ်ကို ဆွဲပြီး အိမ်ကနေထွက်တော့ စိတ်ထဲ လွမ်းမောသလိုလို။ လျောင်နောက် ဆံထုံးပါပြီပေါ့လေ။အိမ်ခန်းကို ရောက်တော့ ညနေ ၄ နာရီထိုးပါပြီ။ အဝတ်အစားလဲ ပြီးအနားက စားသောက်ဆိုင်မှာ ညနေစာ ထွက်စားကြပါတယ်။ ပြီးတော့ စီးတီးမတ်မှာ အအေး တစ်ရှူး စသည်ဖြင့် လိုအပ်မယ့် အသုံးအဆောင်လေးတွေ ဈေးဝယ်ပြီး ပြန်ခဲ့ ကြတယ်။ အခန်းကို ရောက်တော့ ည ၇ နာရီခွဲ နေပါပြီ။ အဖြူရောင် အိပ်ယာခင်းနဲ့ ကုတင်ကြီးက ကျွန်မတို့ကိုဆီးကြိုလို့ပေါ့။
အိမ်ခန်းထဲ ရောက်တော့ နှစ်ဦးသား အဝတ်အစား လဲကြပါတယ်။ ကုတင်ပေါ်လှဲ ခဏ တဖြုတ်နားရင်း နေ့လယ်က အကြောင်းတွေကို ပြန်ပြောကြတယ်။ ခဏနေတော့ သူက သန့်ရှင်းရေးလုပ်ရအောင် ဆိုပြီး စကားစတယ်။ သူ့ အဝတ်အစား တွေကို ချွတ်ပြီး တန်းပေါ်တင်ပါတယ်။ ကိုယ်တုံးလုံးနဲ့ ရေချိုးခန်းဘက် ထွက်သွားယ်။ ကျွန်မလည်း အဝတ်အစားတွေကို ချွတ်ပြီးသူ့နောက် လိုက်သွားတာပေါ့။
ပြတင်းပေါက်တွေအကုန် ခန်းစီးထူတွေ ချထားတဲ့ အတွက် ကျွန်မတို့ကို ပတ်ဝန်းကျင်ကလူတွေ မမြင်နိုင်ပါဘူး။ အခန်းထဲမှာ လင်မယား အသစ်စက်စက်က ကိုယ်တုံးလုံးနဲ့ပေါ့။ ရေချိုးခန်းမှာ သွားတိုက်မျက်နှာသစ် ခြေလက်ဆေးကြတာပေါ့။ ပြီးတော့ သူက သူ့ဟာကို ရေဆေးပါတယ်။ ခပ်တန်းတန်း လေး တောင် နေတဲ့သူ့ ဟာကြီးက စိတ်လှုပ်ရှားစရာပါပဲ။ ကျွန်မလည်း ဆောင့်ကြောင့်ထိုင်ပြီး ကျွန်မဟာကို သန့်ရှင်းရေးလုပ်ရတာပေါ့။ ပထမဆုံး အကြိမ် မဟုတ်ပေမယ့်လည်း ရင်ထဲ တော့ လှိုက်ဖိုနေတယ်။ အခန်းထဲ ပြန်ရောက်တော့ ရေတွေ ဘာတွေသုတ်ပေါ့။ ပြီးတော့ ဘာဆက်လုပ်ရမယ်မှန်း မသိတာနဲ့ ကုတင်ရှေ့မှာ ရပ်နေမိတယ်။ သူက ကုတင်ပေါ်ထိုင်ပြီး ခေါင်းအုံးတစ်လုံးကို ကုတင်ရင်း အလယ်မှာ နေရာချလိုက်ပါတယ်။ နောက်တစ်လုံးကို တော့ ကုတင် အလယ်မှာ နေရာချတယ်။ ပြီးတော့ ရပ်နေတဲ့ ကျွန်မကို လက်ဆွဲပြီး လာလေ ဆိုပြီးခေါ်တယ်။ အလယ် ခေါင်းအုံးပေါ် တင်ပါးကို တင်ထိုင်ခိုင်းပြီးပ်ကလက်လှဲ ချခိုင်းတယ်။ နောက်ခေါင်းအုံးက ခေါင်းအောက် အဆင်သင့်ပေါ့။ တင်ပါးကို အပေါ်ကို မြှင့်တင်ထားသလို ဖြစ်ပြီး ခြေတွေကို ကွေးချ ထားတဲ့ အတွက် လူက ကော့ကော့လေး ဖြစ်နေတယ်။ မရှက်တော့ပေမယ် စိတ်လှုပ်ရှားနေတဲ့ အတွက် ကတုန်ကယီ ဖြစ်နေသလိုပါပဲ။ သူက တော့ ဟန်မပျက် ကျွန်မဘေးမှာ တင်ပါးလွှဲထိုင်ပြီး နှာဖူးကို စနမ်းပါတော့တယ်။
သူ့အနမ်းတွေက မျက်နှာပြင်တစ်လျောက် မိုးရွာရွာသလို ရွာကျလာတယ်။ နောက်နှုတ်ခမ်းချင်း တေ့စုပ်တယ် လျှာချင်း တို့ထိ ကစားတယ်။ ကျွန်မကလည်း အလိုက်သင့် ပြန်ကစားပေးလိုက်တယ်။ လက်ကလည်း ရင်သားတွေကို ကိုင်ပြီးကစားနေတယ်။ ပြီးတော့ သူက ရင်ဘတ်နဲ့ ရင်သားတွေကို စနမ်းပါတယ်။ နောက် နို့သီးခေါင်းလေးတွေကို စပြီး ငုံစို့ လိုက်တဲ့ အချိန်မှာ ရင်သားတွေက တင်းခနဲ့ ဖြစ်လာတယ်။ ကိုယ့်ကိုယ်ကို ကြည့်မိတော့ နို့သီးခေါင်းလေးတွေက ထောင်မတ် နေသလိုပဲ။ ညာလက်က ဘယ်ဘက် ရင်သားကို အုပ်ကိုင်ပြီး ဆုပ်နယ်လိုက် နို့သီးခေါင်းလေးကိုကစားလိုက် လုပ်နေချိန်မှာ သူ့ပါးစပ်ကတော့ ညာဘက် ရင်သားကို စိတ်ကြိုက် စုပ်နမ်းလို့ပေါ့။
နို့သီးခေါင်းကို ငုံပြီးလျှာနဲ့ ဖိညှစ် လိုက်တိုင်း ကျွန်မ ရင်တွေဖိုရပါတယ်။ ဘယ်လို ကောင်းမှန်းမသိ တဲ့ ကောင်းတဲ့ အထိအတွေ့မျိုးခံစားရပြီး တစ်ချိန်တည်းမှာပဲ အောက်က ဟာကလည်း စိုလာတယ် ဆိုတာ သိလိုက်တယ်။ သူက ငုံပြီး နှုတ်ခမ်းနဲ့ ဆွဲ တယ် ပြီးတော့ လွတ်လိုက်တယ်။ ဘယ်လို့ ခံစားလို့ ကောင်းမှန်းမသိပါဘူး။ သူလုပ်လိုက်တိုင်း ဗိုက်ကချပ်ချပ် သွားတယ်။ ညာဘက်ပြီးတော့ ဘယ်ဘက်ပေါ့။ အောက်ကဟာလည်း ရွစိ ရွစိဖြစ်လာသလိုပဲ။
အတော်လေး ကြာတဲ့ အခါမှ ဗိုက်နဲ့ ချက်တွေကို နမ်းပြီး ဆီးစပ်ကို ဆက်နမ်းပါတယ်။ နောင် ကျွန် မ ခြေထာက်တွေကြား ဝင် နေရာယူလိုက်ပါတယ်။ အရင်တစ်ခေါက် ကလို ပေါင်ရင်းကို အောက်က ပင့်ကိုင်ပြီး ကားလိုက်တယ်။ ကျွန်မက အလိုက်သင့် ကားပေးလိုက်တော့ မိန်းမကိုယ် နှုတ်ခမ်းသားတွေကို အသာ ဖြဲကြည့်တယ်။ “ စိတ်လျော့ထားနော်” လို့ပြောတယ်။ ပြီးတော့ စပြီး ငုံ့နမ်းတော့တာပါပဲ။
သူ့ရဲ့ လုပ်ရှားမှုတွေ ကအရင်တစ်ခေါက်က ထက်ပို ကြမ်းပါတယ်။ လူလည်း ထွန့်ထွန့်လူးပေါ့။ ပါးစပ်ကလည်း ညည်းသံ ပေါင်းစုံက ထိန်းမရ သိမ်းမရထွက်မိတယ်။ သူတစ်ချက် တစ်ချက် ကြမ်းလိုက်တိုင်း ကျွန်မ အော်မိသလို မောဟိုက်လို့ နားပြီး ထပ်ပြီး ကြမ်းပြန်ပါတယ်။ တစ်ချက် တစ်ချက် မိန်းမကိုယ်ကို ကော့ ကော့ ပေးလိုက်မိတယ်။ မကော့ပေးမိအောင် ထိန်းချုပ်လို့ မရဘူး။ နောက်ဆုံး ကျွန်မ ရဲ့မိန်းမကိုယ်ဟာ ကိုယ့် ဆီကထွက်တဲ့ အရည်တွေရာ သူ့တံတွေးတွေနဲ့ ပါရွဲရွဲစို ချွဲ နေပါပြီ။
သူက ကိုယ်ကို မတ်လိုက်ပြီး ကျွန်မကို ကြည်တယ်။ သူ့မျက်နှာဟာ ခက်ထန် နေသလိုပဲ။ နောက် ကျွန်မမျက်နှာကို ကုန်းပြီး နမ်းပါတယ်။ ကိုယ့် အဖုတ်နံ့ကို ကိုယ်ပြန်ရတယ်။ ပြီးတော့အဲ့ဒိပါးစပ်နဲ့ပဲ ကျွန်မနှုတ်ခမ်းတွေကို စုပ်ပါတယ်။ နောက် တော့ နားနား ကပ်ပြီး “ထည့်တော့မယ်” လို့ ပြောတယ်။ ကျွန်မကလည်း “အင်း” လို့ အလိုလို ပြန်ပြောမိတယ်။ မျက်စေ့ကို မှိတ်ပြီး စိတ်ကိုလည်း လျော့ထား လိုက်တယ်။
သူက ကျွန်မ ကျွန်မပေါင်လယ်ကနေ ကိုင်ပြီး ခြေထောက်တွေကို ကွေးပြီး ကားလိုက်တယ်။ ကျွန်မပုံစံက ပလက်ကြီး ဆောင့်ကြောင့် ထိုင်နေ သလိုကြီး ဖြစ်သွား တောတာပေါ့။ အကာအကွယ်မဲ့ ဟင်းလင်း ဖြဲထားတဲ့ မိန်းမကိုယ်ကို လက်နဲ့ ပွတ်လိုက်ပြီး “ဟား… ညီမ စောက်ပတ်က ပြူး နေတာပဲ” လို့ တစ်တစ်ခွခွ ပြောတယ်။ ရုတ်တရက် ရှက်သွားသလို စိတ်ထဲမှာလည်း ကြွလာသလိုပဲ။ “ရှက်တယ် မပြောနဲ့ “ လို့ ပြောလိုက်မိတယ်။ ပြီးတော့ သူ့ ပေါင်ရင်းတွေနဲ့ ကျွန်မတင်ပါးကို အပေါ်ကနေ ဖိညှပ်ပြီးထိုင်လိုက်တယ်။ ပြီးတော့ လက်တစ်ဘက်နဲ့ သူ့ဟာကြီးကို ကိုင်ပြီး ကျွန်မဟာကို ထက်အောက်စုန်ဆန် ပွတ်ပါတော့တယ်။
အပွတ်ခံရတဲ့ အရသာကလည်း ပြောပြ မတတ်အောင် ကောင်းတယ်။ လက်နဲ့ ပွတ်တာနဲ့ မတူပါဘူး။ ပိုထိ သလိုပါပဲ။ ကျွန်မလည်း ခေါင်းကို မော့ပြီး မျက်စေ့မှိတ် ခံစားနေမိတယ်။ ရုတ်ရက် သူကိုယ်နေဟန် အနည်းငယ်ပြောင်းသွားပြီး ကျွန်မဟာထဲ သူဟာကြီး တိုးဝင်လာပါတော့တယ်။
တောင့်တင်း ပူနွေးတဲ့ ထပ်တုံးတုံး အရာတစ်ခုဟာ ကျွန်မရဲ့ မိန်းမကိုယ်ထဲ စိခဲတိုးဝင်လာပါတယ်။ မိန်းမကိုယ်က ဆစ်ခနဲ တစ်ချက်ဖြစ်သွားပြီး ခြေထောက်တွေကို ရုန်းကန် ဆန့်ထုတ် လိုက်မိတယ်။ ဒါပေမယ့် ကျွန်မ လှုပ်လို့မရဘူး။ သူက သူ့ ခြေထောက်တွေ နဲ့ လက်နှစ်ဘက် နဲ့ ပြန်ဖိပြီး ထားတယ်လေ။ အဲ့ဒီဟာကြီးဟာ ကျွန်မ အထဲ တဖြည်းဖြည်းချင်း တစ်ချောင်းလုံး တိုးဝင်သွားသလိုပဲ။ သူ့ ရဲ့ ဆီးစပ်သားဟာ ကျွန်မမိန်းမကိုယ် နှုတ်ခမ်းသားတွေကို ထိလာသလို သူ့ရဲ့ ဂွေးဥ နှစ်လုံးကလည်း တင်ပါးကို လာရိုက်တယ်။
စပ်သွားပေမယ့် ဆိုးဆိုးရွားရွားကြီး နာကျဉ်တာမျိုး မခံစားရပါဘူး။ သူ့ ဆီးစပ်နဲ့ အပေါက်၀ ထိနေတာ ရယ်၊ ဥနှစ်လုံးက တင်းပါးရင်းကို လာထိနေတာရယ် က စိတ်ထဲမှာ သာယာတဲ့ ခံစားမှုမျိုးကို ပေးပါတယ်။ သူက မလှုပ်ရှားပဲ ကျွန်မကို စိုက်ကြည့်နေပါတယ်။ မျက်လုံးချင်းစုံမိတော့ “အထဲကို ဝင်သွားပြီ သိလား” လို့ ပြောတယ်။ ကျွန်မ ဘာမှ ပြန်မပြောမိဘူး။
သူက အောက်ကို စိုက်ကြည့်တယ်။ ပြီးတော့ လက်တစ်ဘက်နဲ့ ကျွန်မခေါင်းကို ပင့်ပြီး ကျွန်မဟာထဲ သူ့ဟာကြီး စပ်ယှက် နေတာကို ပြတယ်။ “တွေ့လား ညီမဟာထဲ အစ်ကို့ဟာကြီး ဝင်နေတာ” ဆိုပြီးတော့။ ကျွန်မကတော့ ဆီးစပ် နှစ်ခု ထိပ်ကပ်နေတာပဲ တွေ့ရယ်။ ဝင်နေတယ် ဆိုတာတော့ ခံစားပြီးတော့ပဲ သိနိုင်တယ်။ “တွေ့လား” လို့ ထပ်မေးတော့ ကျွန်မလဲ “အင်း” ဆိုပြီး ဖြေလိုက်မိတယ်။ ကိုယ့်အသံမှာ ဟိုက်သံလေး ပါနေတယ်။ သူ့ဟာကို အနည်းငယ်ဆွဲထုတ်လိုက်ပြီး ပြန်ထည့်လိုက်ပါတယ်။ နောက်လက် နှစ်ဘက်နဲ့ ကျွန်မပေါင်တွေကို ဖိပြီး ဆက်ခါ ဆက်ခါ ထုတ်လိုက် သွင်းလိုက် လုပ် ပါတော့တယ်။
သူ့ဟာကြီး ထုတ်လိုက် သွင်းလိုက်တိုင်း အတွင်းသားတွေကို ပွတ်ပွတ်တိုက်သွားပြီး မီးပွင့်မတတ် ခံစားရတယ်။ ထုတ်လိုက်ချိန်မှာ လွတ်သွားသလိုဖြစ်ပြီး ပြန်ထည့်စေချင်တယ်။ ဆောင့် ထည့်လိုက်တဲ့ အချိန်မှာ ကျေနပ်သွားသလိုပဲ။ သူ့ဆောင့်ထည့်လိုက်တိုင်း ဆီးစပ် နှစ်ခု ထိတဲ့ တဖတ်ဖတ် မည်တဲ့ အသံဟာ အတော်ကျယ်ပါတယ်။ ကျွန်မလည်း ကိုယ့်ဖာသာကိုယ် ဘယ်လို တုန့်ပြန်နေမိမှန်း မမှတ်မိတော့ဘူး။ သူ့ လှုပ်ရှားမှု့တွေ မြန်လာလေ ခံစားရတာ ပြင်းထန်လာလေ ပါပဲ။ စပ်တဲ့ နာကျဉ်မှု့ဟာ အထိအတွေ့ သာယာမှု့အောက်မှာ ပျောက်ဆုံးသွးပါတယ်။ သူ့ဆီကလည်း “ဟား” “ဟား” ဆိုတဲ့ အော်သံကြားရတယ်။ နောက်ဆုံး ဆောင့်ခနဲ့ ထိုးထည့်ပြီး ဖိကပ် ထားပါတယ်။ ထည့်လျက် နဲ့ သူ့ဟာကို ဝိုက်ပြီး လှည့်တယ်။ အထဲမှာ ကန့်လန့် အမွှေခံ လိုက်ရတဲ့ အဲ့ဒိ ရသာက အထွဋ် ထိပ်လိုပဲ။ ဖိထားတဲ့ သူ့လက်တွေကို တင်းတင်းကြပ်ကြပ်ဆုပ်ထား လိုက်မိတယ်။ သူ ဆတ်ခနဲ ဆတ်ခနဲ ဖြစ်သွားတာကို သိလိုက်သလို သူ့ဟာကြီးက ကျွန်မ့ အထဲမှာ ပြည့်ကျပ်သွားသလိုပါပဲ။ ကျွန်မကလည်း သူ့ဟာကြီးကို မလွတ်တမ်း ထည့်ထား စေချင်မိတယ်။ ပြီးတော့ ကျွန်မဟာထဲ ရောက်နေတဲ့ သူ့ဟာ ကြီးကို “အား” ခနဲ အော်လိုက်မိပြီး အားကုန် ညှစ် ညှစ် လိုက်မိတယ်။ သူကဆတ်ခနဲ ဖြစ်သွားတိုင်း ကျွန်မကလည်း ညှစ်လိုက်မိတိုင်းပါ။ မျက်စေ့တွေလည်း မှိတ်ထားလိုက်မိတယ်။ ပါးစပ် နဲ့ အသက်ရှူနေရပြီး လူလည်း ဘယ်လိုပုံ ဖြစ်နေသလဲ မမိတော့ပါဘူး။
“ဟား” ခနဲ့ သူက တစ်ချက် အော်ပြီး “အချစ်ရည်တွေ ထည့်လိုက်ပြီ” လို့ ပြောတယ်။ ပြီးတော့ ထည့်လျက်နဲ့ ကျွန်မ ပေါ်ကုန်းလိုက်ပြီး ပါးတွေကို နမ်းပါတယ်။ နောက် အပေါ်က နေ မိုးပြီး လှဲတယ်။ နားနားကပ်ပြီး ညစ်တီး ညစ်ပတ် စကားတွေ ပြောပါတော့တယ်။ “ပါကင် ပေါက်သွားပြီ” တဲ့၊ “ကောင်းလားတဲ့” ၊ “ညီမ စောက်ပတ်က လိုးလို့ အရမ်းကောင်းတာပဲ” တဲ့၊ “စေးကြပ်နေတာပဲ” တဲ့လေ။ “မပြောနဲ့” လို ကျွန်မ အော်လိုက်မိတယ်။
နောက် တော့ သူက ထလိုက်ပြီး သူ့ဟာကို နှုတ်လိုက်တယ်။ ပွတ်တိုက်ပြီး အထဲကနေထွက်သွားတဲ့ အရသာကလည်း တစ်မျိုးပါပဲ။ ကိုယ့်ဟာကိုယ် မမြင်ရပေမယ့် ပူပူနွေးနွေး ခပ်စေးစေး အရည်တွေဟာ အထဲက ထွက် ပြီး ဖင်ကြားထဲ ကိုစီးသွားတာကို ခံစား လိုက်ရတယ်။ မွေ့ယာပေကုန်မှာပဲ ဆိုတဲ့ အတွေးနဲ့ ထပြီး သန့်ရှင်းရေးလုပ်မယ် လုပ်တော့ သူက ကျွန်မကို တားတယ်။ သဘာဝအတိုင်းထားလိုက်တဲ့။ သူက တင်ပါးအောက်က ခေါင်းအုံးကို ဆွဲထုတ်လိုက်ပြီး ကျွန်မဘေးမှာ လှဲအိပ်တတယ်။ ကျွန်မကို ဆွဲဖက်လိုက်ပြီးတော့ပေါ့။ ပြီးတော့ ခြေတစ်ဘက်ကို သူ့အပေါ် ဆွဲတင် ပြီးခွ ခိုင်းတယ်၊ သူ့ပုခုံးသားကို ခေါင်းအုံးရင်း သူ့ကို ပြန်ခွဖက် ထားလိုက်ထားလိုက်တယ်။ တစ်ယောက်ရဲ့ နှလုံးခုန်သံကို တစ်ယောက် ကြားနိုင်လောက်အောင် နစ်ယောက်စလုံး မောဟိုက်နေတာပေါ့၊ အရည်တွေစို နေတဲ့ သူဟာကို ကျွန်မပေါင်နဲ့ ဖိထားမိသလို ကျွန်မဟာထဲက ထွက်ကျလာတဲ့ အရည်တွေကလည်း သူ့ပေါင်ကို စိုကုန်ပါတယ်။ မင်္ဂလာဆောင်တွေ မှာ ဖွင့်တတ်တဲ့ သီချင်းထဲက “ဖဲမွေ့ယာ ထက်ဝယ် ချစ်သူနှစ်ဦး ချစ်ရည်လူးတယ်” တဲ့ သီချင်းကို ကြားယောင်လိုက်မိပြီး မှေးခနဲ အိပ်ပျော်သွားတယ်။
ပြီးပါပြီ။
Comments
Post a Comment