ရင်ခုန်ရစ်မူး မင်္ဂလာဦး
အဲဒီအခါဝတ်ရည်ကိုယ်တိုင် အဖျားတက်သလိုမျိုးတုန်လာပြီး ကိုကို့နဲ့အနမ်းတွေကို ကိုကို့လည်ပင်းကိုလက်နှစ်ဖက်နဲ့ဖက်ပြီး ပြန်နမ်းနေမိပါတယ်… ကိုကိုက ဝတ်ရည်ရဲ့ တုန်ရီနေတဲ့ကိုယ်လုံးလေးကို တင်းကျပ်နေအောင်ဖက်ထားပြီ.. လက်တွေက ပင်တီအောက်ကိုဝင်ဖို့ကြိုးစားလာပါတယ်…. လက်တွေကပင်တီအောက်ကို ရောက်သွားတဲ့အခါ…ပထမတော့ ဖွဖွလေးပဲကိုင်ထားပြီး… နောက်တော့လက်လေးတစ်ချောင်းနဲ့ ပန်းလေးရဲ့ပွင့်လွာနှစ်ချပ်ကြားလေးအတိုင်းလိုက်ပွတ်ပေးနေပါတယ် ပြီးတော့ အဲဒီလက်လေးက ပွင့်လွာနှစ်ချပ်ကြားလေးပေါ်ရောက်သွားပြီး အစုန်အဆန်ပွတ်ပေးနေတဲ့အခါမှာတော့ ဝတ်ရည်ဘယ်လိုမှမနေနိုင်တော့ပါဘူး… တစ်ချက်တစ်ချက် ကျင်ခနဲ ဆစ်ခနဲဖြစ်သွားတဲ့ခံစားမှုနဲ့အတူ.. ထိန်းထားတဲ့ကြားထဲက အ…ဟင့်…ဆိုတဲ့အသံလေးတွေထွက်လာပါတော့တယ်…. ကိုကို့လက်တွေကလဲ ဝတ်ရည်ရဲ့ ဖူးပွင့်လာတော့မယ့်ပန်းလေးပေါ်မှာ..ထင်သလိုကို မင်းမူဆော့ကစားနေပါတယ်… ခဏအကြာမှာ..ကိုကို့ရဲ့လက်တစ်ချောင်းက ပွင့်လွာနှစ်ချပ်ရဲ့အတွင်းကို လျှောခနဲဝင်သွားပါတယ်..
တစ်သက်လုံး တစ်ခါမှမခံစားဖူးတဲ့ခံစားမှုနဲ့အတူ လူကလေထဲကိုမြောက်တက်သွားသလိုမျိုးလဲ ခံစားလိုက်ရပါတယ်.. ဝတ်ရည်ရဲ့ခါးကိုလဲကော့ပေးလိုက်မိသလားမသိ… ကိုကို့ရဲ့လက်က ဝတ်ရည်ခါးအောက်ကို တိုးဝင်ပြီး တင်ပါးအိအိကြီးတွေကို သိုင်းဖက်လာပါတော့တယ်။ ပြီးတော့ ကိုကို့ရဲ့နောက်လက်လေးတစ်ချောင်းကလဲ ပန်းလေးရဲ့ထိပ်က ဝတ်မှုန်ဖူးလေးကို တပြိုင်နက်ပွတ်ပေးနေပါတယ်.. တဖြည်းဖြည်းနဲ့ ကိုကို့လက်လေးတွေရဲ့ လှုပ်ရှားမှုကမြန်မြန်လာတယ်… ဝတ်ရည်ရဲ့ ညီးသံတွေလဲ စိတ်စိတ်လာပြီး ကျယ်လာတယ်ထင်ပါရဲ့… ကိုကိုက ဝတ်ရည်ရဲ့ နှုတ်ခမ်းကို အတင်းဖိကပ်ပြီးစုပ်ထားတယ်.. ဝတ်ရည်လဲ ကိုကို့လည်ပင်းကို ဖက်ထားပြီး ခါးလေးကို ကော့ကော့ပေးနေမိလိုက်တာ..
နောက်တော့ကိုကိုရဲ့ အနမ်းတွေဟာအောက်ဖက်ကို ရွှေလျားသွားနေပါပြီ… ဟုတ်ပါတယ် နှုတ်ခမ်းဆီမှ တဖြည်းဖြည်းနဲ့ လည်တိုင်၊ နောက် ရင်ညွန့် .. ရင်ညွန့်ကနေ ရင်လွှာနှစ်ခြားကတဆင့် ဗိုက်ပေါ်ကချက်လေးဆီ ကိုရောက်နေပါပြီ… ကိုကို ဘာလုပ်မယ်ဆိုတာ မသိပေမယ့် ရင်ထဲမှာတော့ ရိုးတိုးရွတနိုင်လှပါတယ်… လျှာဖြားလေးနဲ့တို့လိုက် သွားလေးနဲ့မနာအောင်ကိုက်လိုက်နဲ့ ဝတ်ရည်ကို ရွသထက်ရွအောင်များ ဆွနေသလားရှင်ရယ်… ကိုကိုရဲ့ခေါင်းရော လက်တွေပါ အနားမရအောင်လုပ်ရှားရင်းဝတ်ရည်ကို သာယာမှုတွေပေးစွမ်းနိုင်တဲ့ ကိုကို့ ကိုစိတ်ထဲမှာပိုချစ်လာပါတယ်…
အဲဒီအချိန်မှာပဲ ကိုကို့လက်တဖက်က ပန်းလေးပေါ်မှာ အလုပ်ရှုတ်နေပြီး ကျန်တဖက်ကတော့ ပင်တီလေးကိုခွဆုံကနေပြီး တဖက်ကပ်လို့ ပန်းလေးပေါ်လာအောင် ကြိုးစားနေပါပြီကောရှင်… အနမ်းတွေကလဲ အောက်ဖက်ကိုတိုးလို့ တိုးလို့ ပန်းလေးရဲ့ အပေါ်ဘက်နားမှာ ရှိတဲ့ ပန်းလေးနားကမြက်ခင်းလေးတွေဆီကို အလည်ရောက်လာ ပြန်ပါတယ်… ဩ ““ဘာ လုပ်မလိုလဲကိုကို ရယ် ယားတယ်ကွာ..”” ကိုကို ကတော့မကြားလေဟန်သူ့အလုပ်သူဆက်လုပ်ရင်း မြက်ခင်းလေးရဲ့အောက်နားက လွင်ပြင်ကျယ်လေးမှာစိတ်ထင်တိုင်းပြေးလွှားဆော့ကစားနေပ ါပြီ .. ဝတ်ရည်ရဲ့ပန်းလေးဟာလည်း ကာမရှိန်တတ်နေတာကြောင့် ပွင့်ချပ်လေးတွေက ရဲရဲနီဆွေးနေပါတော့တယ်…
ရင်တွေတလှပ်လှပ်ခုန်နေပြီချစ်သူ… ကိုကိုက ဝတ်ရည်ရဲ့ ပင်တီကြိုးကိုအသာဆွဲပြီး ပေါင်တဖက်ကိုကပ်လိုက်ပြီး ပင်တီကြားကပေါ်လာတဲ့နီနီရဲရဲပန်းလေးကို အထူးအဆန်းသဖွယ်ကြည့်နေတာကြောင့် ““ ဟာ… ကို… ကြည့်နဲ့ကွာ ရှက်တယ်…..”” ကိုကိုက ဝတ်ရည်မျက်နှာကို တချက်မော့ကြည့်ပြီး… တခုခုကိုမဖြစ်မနေ လုပ်တော့မယ်လို့ ဆုံးဖြတ်ထားတဲ့ ပုံစံမျိုးနဲ့ ““နမ်းမယ်နော်”” ဟော ပြောပြီးပြီးချင်းပဲ နှုတ်ခမ်းတွေက ဝတ်ရည်ရဲ့ ပန်းကို တရှိုက်မက်မက် နမ်းရှုတ်နေပါတယ်… ဘာမှပြန်ပြောချိန်မရလိုက်အောင်ကိုမြန်ဆန်တာမို့ သူ့အနမ်းတွေကို မတားဆီးနိုင်ခဲ့ပါဘူးရှင်… ရင်ခုန်စရာအထိအတွေမှာမိန်းမောခဲ့ရပြီး ဝတ်ရည်ရဲ့ဆင်စွယ်ရောင် ပေါင်တန်သွယ်သွယ်တွေဟာ ဘေးနှစ်ဘက်အလိုလိုကားသွားရပါပြီ…
သတိပြန်ဝင်လာချိန်မှာတော့ ကိုကိုဟာ ပန်းပွင့်ချပ်လေးတွေကိုလက်နဲ့တိုကစားနေရင်း ပန်းဝတ်မှုန်ဖူးလေးကိုတော့ လျှာဖျားလေးနဲ့ မထိတထိလေးပွတ်လိုက် သွားလေးနဲ့မနာအောင်ခြစ်လိုက်နဲ့လုပ်နေတာ ရူးမတတ်ပါပဲရှင်… အရသာထူးတွေကိုဆက်လက်ခံစားလိုပေမယ့် ကိုကို ကိုအားနာတာကြောင့်.. ““ ဟေး ကို…. တော်ပြီ့ကွာ ဝတ်ရည်ငရဲကြီးပါ့မယ်…..”” ကိုကိုကတော့ ကြိုက်တဲ့မုန့်စားနေတဲ့ကလေးတစ်ယောက်လို ဘာမှကိုဂရုမစိုက်ဘဲ ဆက်ပြီးနမ်းနေပါတယ်.. ““ ဟာကွာ ကို တော်တော့ ကွာ… ”” ပြောလိုက်ကာမှပဲ ကိုကို ကပိုကဲပါတော့တယ်… ဝတ်ရည်ရဲ့ အဖိုးတန်ပန်းလေးကို သူ့ရဲ့နှုတ်ခမ်းတွေနဲ့ အသာငမ်းငမ်းနမ်းနေပြီး လက်တွေကတော့ ဝတ်မှုန်ဖူးကို အရသာတွေပေးစွမ်းရင်း လျှာဖျားလေးက ပန်းဝတ်လွှာတွေရဲ့ကြားကနေ နက်နဲ့တဲ့ အတွင်းပိုင်းကို တိုးဝင်နေပါတယ်…
ဝတ်ရည်လည်းပြောမရတာနဲ့ လက်နဲ့ ကိုကို ခေါင်းကိုပန်းပေါ်ကနေဆွဲခွာပေမယ့် သူ့ရဲ့အနမ်းတွေက ပန်းလေးပေါ်မှာ အခြေကြခိုင်မြဲနေတာမို့ဘယ်လိုမှရပ်တန့် ခြင်းကိုမပြုနိုင်ရုံမက အားပေးသလိုဖြစ်ရကာ ပန်းလေးရဲ့အတွင်းပိုင်းကို ကိုကိုလျှာက ထိုးဖောက်ဝင်ရောက်ပြီး ပျားပိတုန်းပမာ ပန်းဝတ်ရည်များကို စုပ်ယူစားသုံးချိန်မှာတော့ ဝတ်ရည်ရဲ့ခါးလေးကာ ကော့သွားပြီး တင်ပါးတွေဟာလည်းအိပ်ရာနဲ့ လွတ်သွားရပါတယ်… ။ ဝတ်ရည်ရင်ထဲမှာ လှိုင်းထဲလှေစီးရသလိုဖြစ်နေပြီးစိတ်ထဲမှာလည်း ကြည်နူးခြင်း၊ ရစ်မူးခြင်း ၊ မြတ်နိုးခြင်း၊ အားနာခြင်း တို့ တပြိုင်နက်ခံစားနေရ ပါတယ်…
ဝတ်ရည်ရဲ့တွယ်ရာမဲ့လက်တွေကတော့ ကိုကိုဆံပင်တွေကို အကြောင်မဲ့ထိုးဖွကာ ကိုကိုပြုသမျှ စိတ်တိုင်းကျကို ကျေကျေနပ်နပ်ကို ခံယူနေပါတော့တယ် ကိုကို့ခေါင်းကို တင်းတင်းကျပ်ကျပ်ဆုပ်ကိုင်ရင်းက ““ အ…ဟင့်…အာ…အို……အင်း …..ဟင်း…..ကိုရယ်… ”” ဝတ်ရည်ရဲ့ညီးတွားရင်း ကိုကိုခေါင်းကို အားကိုးရာတခုသဖွယ် အတင်းဆုပ်ထားမိတာမို့ အနမ်းတွေကို အားပေးသလိုဖြစ်နေလိုလားမသိပါ။
လှုပ်ရှားမှုတွေဟာ စောစောကထက်မြန်ဆန်လာပြီး ပန်းတခုလုံးကို အားရပါးရနမ်းရှိုက်နေရင်း ခဏအကြာမှာတော့ ပန်းလေးအတွင်းမှလည်း ဝတ်ရည်ချိုချိုလေးတွေဟာ စမ်းချောင်းလေးတခုလို ပန်းအပြင်ဘက်ကို တစိမ့်စိမ့် စီးဆင်းလာရင်း ဟိုးအမြင့်ကြီးကနေပြုတ်ကျလာသလိုမျိုးခံစားမှုနဲ့အတူ ဝတ်ရည်မှာ ခဏတာမျှလောကကြီးကိုအဆက်ပြတ်သွားသလို ခံစားလိုက်ရပါတယ်… ဝတ်ရည်သိလိုက်ပါတယ်… ကာမရဲ့အထွတ်အထိပ်ကို ရောက်ရှိခံစားလိုက်ရတယ်ဆိုတာကိုပေါ့…။ ကိုကို့လက်တွေရဲ့ လှုပ်ရှားမှုလဲရပ်သွားပါတယ်… ပြီးတော့ ကိုကိုက ဝတ်ရည်ရဲ့ပါးကို ရွှတ်ခနဲနမ်းရင်း… ဩ““ ဘယ်လိုနေလဲ…ကောင်းရဲ့လား…”” ဝတ်ရည်က ““ သိဘူး… ”” လို့ပြန်ဖြေလိုက်တယ်… ဟုတ်တယ်လေ…ဘယ်လိုပြန်ပြောရမှာလဲလို့…. ပြီးတော့ ကိုကိုက သူ့လက်ကိုသူပြန်ကြည့်ပြီး တစ်ရှုးတွေနဲ့သုတ်နေပါတယ်… အရည်တွေရွဲစိုနေတဲ့ ကိုကိုလက်ကိုကြည်ပြီး ဝတ်ရည်ရှက်လိုက်တာလေ.. မပြောပါနဲ့တော့ရှင်… ။
ပြီးတော့ကိုကိုက ဝတ်ရည်ရဲ့ဘေးနားမှာအသာဝင်လှဲပြီးဝတ်ရည်ရဲ့ဆံပင်တွေကိုဖြေရင်း ““ ကို ချစ်ချင်ပြီ .. ”” တဲ့လေ ဝတ်ရည် ခေါင်းပဲငြိမ့်လိုက်သလား ခေါင်းပဲခါလိုက်သလား ဘာလုပ်မိမှန်းတောင်မသိဘူး ကိုကိုကဝတ်ည်ရဲ့နှှုတ်ခမ်းတွေကိုနမ်းပြန်ပါတယ်… ဆံမြိတ်ဖြေပြီးရင် ပန်းချွေမှာလားချစ်သူရယ်ရယ်… ကိုကိုရဲ့ထူးကဲတဲ့ အကြင်နာတွေကြောင့်တကြောင်း သူကိုလည်းကိုယ့်လိုပဲကောင်းစေချင်စေတနာတွေနဲ့ ဝတ်ရည် ကိုကို့အနမ်းတွေကို လှိုက်လှုက်လှဲလှဲ တုန့်ပြန်တတ်နေပါပြီ.. ကိုကိုက ဝတ်ရည်ကို တတ်လွယ်သားပဲဆိုတဲ့အကြည့်မျိုးနဲ့ ပြုံးပြီးကြည်နေပါတယ်…
ပြီးတော့သူ့ရဲ့ညဝတ်ကကျယ်သီးတွေကို လက်တဖက်နွဲ့ဖြုတ်နေတာကြောင့် ဝတ်ရည်ကပဲဝိုင်းပြီးကူဖြုတ်ပေးလိုက်ပါတယ်…ကိုကပြုံးလို နှုတ်ခမ်းတွေကိုဖိနမ်း .. ဝတ်ရည်ကလဲ အားကျမခံ တုံ့ပြန်နဲ့ အတော်ကို ပေးအယူမျှနေပါပြီ… ကိုကို ကိုလဲ ဝတ်ရည်ရဲ့ ညဝတ်ကို ချွတ်လာတာကြောင့် သူချွတ်နိုင်အောင် ကျောလေးကို စောစောကလောက်မရှက်တော့တာကြောင့် ကြွပေးလိုက်မိပါတယ်…. နောက်ကိုကိုက ဘရာလေးကိုပါ ချွတ်ယူနေပြန်တာကြောင့် သူ့အလိုကျ ပခုံးလေးနှစ်ဘက်ပေါ်ကသိုင်းကြိုးလေးကိုဆွဲချနိုင်အောင် လက်မောင်းနှစ်ဘက်ကိုဆန့်ပေးလိုက်တော့ ဘရာလေးကိုအသာအရာချွတ်ယူပြီး ဘရာလေးကိုနမ်းပြီးမှ ဘေးကိုချလိုက်ပါတယ်…။
ကိုယ်ပေါ်မှာအဝတ်အစားဆိုလို့ ပင်တီလေးသာရှိတော့တာကြောင့် ရှက်တာနဲ့ မျက်နှာလေးအောက်ဘက်ငုံ့လိုက်ကာမှ ကျယ်သီးဖြုတ်ထားတဲ့ညဝတ်ကြားက သူရဲ့ တင်းမာနေတဲ့ ဝတ်ဆံဖိုကြီးကိုတွေလိုက်ရတာကြောင့် ရင်ထဲမှာလှိုင်းခတ်သလို လှုတ်ရှားသွားရပြီး သူမျက်နှာကိုပြန်မော့ကြည်တော့ သူ့ရဲညဝတ်ကိုဆွဲချွတ်လိုက်ပြီး ဝတ်ရည်ရဲ့အပျိုစင်ဘဝကို သိမ်းပိုက်မယ့်ပုံက သားကောင်ရလိုက်လို့စားဖို့ပြင်နေတဲ့ ခင်္သြေလို မာန်ပါလှအကြည့်တွေလိုက်ရတော့… ဝတ်ရည်မှာ တကိုယ်လုံးရော၊ ပန်းထဲကပါတုန်တတ်သွားပြီး ကာမရှိန်ဟာလည်း ပြန်လည်တိုးပွားလာရပါတော့တယ်ရှင်… ။
ပန်းလေးအတွင်းက ဝတ်ရည်ချိုတွေစိမ့်ထွက်နေတာလည်း ပန်းနေရာမှပင်တီတခုလုံးစိုရွှဲနေပါပြီ… အဝတ်ဆိုလို့လည်းဒါပဲရှိတော့တာပါ… ကိုကိုက ဝတ်ရည်ကိုယ်ပေါ်က တစ်ခုတည်းသောအဝတ်အစားဖြစ်တဲ့ အတွင်းခံပင်တီလေးကိုပါချွတ်မယ့်ဟန်ပြင်နေတာကြောင့် ““ ကို….းးးး ရှက်တယ်ကွာ… ချွတ်နဲ့ ”” ကိုကိုက အလိုက်သိစွာနဲ့ မချွတ်တော့ဘဲ ဝတ်ရည်ရဲ့ကိုယ်ပေါ်ကို မှောက်ချပြီး နှုတ်ခမ်းတွေကို နမ်းပြန်ပါတယ်… လက်တွေကတော့ ရွှေရင်နှစ်မွာကို အားရပါးရ စိတ်တိုင်းကျ ပွတ်သပ်ဆုပ်နယ်နေပြီး နှစ်ယောက်စလုံးအတွက် ကိုကိုက ဦးဆောင်ကာ ပြီးပြည့်စုံတဲ့ ခံစားမှုကိုပေးဖို့ကြိုးစားနေပါတယ်… ဝတ်ဆံဖို နွေးနွေးမာမာကြီးရဲ့အတွေ့အထိကလည်း အရှိန်ရပြီးသား ကာမကိုထပ်တိုးစေပါတော့တယ်… ။
လည်တိုင်နဲ့ ရင်ညွန်တွေကို နှုတ်ခမ်းတွေနဲ့ ဖွဖွနမ်းလိုက်ချိန်မှာ မောလျှတဲ့ ရှိုက်သံလေးနဲ့ ခွန်အားမဲ့တဲ့လက်လေးတွေက ကိုကိုကျောပြင်ကို ပွတ်သတ်နေမိပါတယ်ရှင်… ကိုကိုက ပေါင်စေ့ထားတဲ့ဝတ်ရည်ကို ခွထားတာကြောင့် ကိုကိုရဲ့ဝတ်ဆံဖိုကြီးဟာ ဝတ်ရည်ရဲ့ပန်းလေးရဲ့ ပွင့်ချပ်တွေနဲ့ ဝတ်မှုန်ဖူးလေးကို လှုပ်ရှားလိုက်တိုင်းမိတ်ဆွေဟောင်းတွေလို နှုတ်ဆက်နေသလိုရှိပါတော့တယ်… နောက်တော့ ကိုကိုက စေ့ထားတဲ့ဝတ်ရည်ရဲ့ပေါင်တံတွေကို လက်တဖက်နဲ့ အသာအရာခွဲပြီး ပေါင်နှစ်လုံးကြားမှာ နေရာယူနိုင်အောင်ကြိုးစားနေတာမို့ ပေါင်နှစ်လုံးဟာအနည်းငယ်ကားသွားရပါတော့တယ်… ပေါင်နှစ်လုံးကားသွားတော့မှ ကိုကိုက ပင်တီကြိုးလေးကို တဖက်ကပ်ရင်းပွင့်ချပ်တွေ ၊ ဝတ်မှုန်ဖူးတွေကို ဝတ်ဆံဖိုကြီးနဲ့ မိတ်ဆက်ပေးနေရာဝတ်ရည် မနေနိုင်တော့ဘဲ့ မကားတကားပေါင်နှစ်လုံးဟာ အတော်လေးကားပေးမိပါပြီကောရှင်…
ကိုက ပန်းလေးရဲ့နံရံတွေကို ဖောက်ထွင်းဖို့ကြံစည်ကြိုးစားနေမယ့် ပင်တီကြိုးတွေကတင်းခံနေတာကြောင့် ကိုကိုမှာအခက်တွေနေပါတော့တယ်… ဝတ်ရည်လည်းကိုကို ကိုသနားတာရော.. သူ့အလိုကိုလိုက်လျောခြင်တဲ့ ဆန်္ဒပေါင်းစပ်ပြီး ““ ကို…. ချွတ် ချင်ချွတ်လိုက်လေ…”” ကိုက ကျေးဇူးတင်တဲ့ အပြုံးနဲ့ကြည့်ပြီးပင်တီလေးကို လိပ်ပြီးချွတ်နေချိန်မှာတော့ ရင်ထဲမှာ မဖော်ပြနိုင်တဲ့ ခံစားမှုများခံစားနေရပြီး ဝမ်းနည်းတာလား၊ နှမြောတာလား ဆိုတာ မဝေခွဲနိုင်တော့ပါ… ပင်တီလိပ်လေးကို ပေါရင်းလောက်ရောက်တဲ့ချိန်မှာ ကိုကို ကဝတ်ရည်ရဲ့ဘယ်ဘက်ပေါင်တဖက်ကို အသာဆွဲမပြီး ပင်တီခွလေးထဲက အသာလျိုထုတ်လိုက်ပါတယ်… ပေါင်တံတဖက်မှာတော့ ပင်တီလေးဟာ မှီတွယ်လျက်ပေါ့… ပင်တီတခုလုံးကျွတ်သွားတာမဟုတ်ပေမယ့် ဘာအကာအကွယ်မှမပေးနိုင်တော့ပါဘဲ ပန်းလေးကိုရော ဝတ်မှုန်ဖူးကိုရော၊ မြက်ခင်းနုလေးကိုရော … လွင်ပြင်ပြေပြေလေးကိုပါ ကွက်ကွက်ကွင်းကွင်း မြင်နိုင်သွားပါပြီ… ။
အဲဒါကို ကိုကိုက အခွင့်ကောင်းယူပြီး သေသေချာချာစိုက်ကြည့်နေတာကြောင့် ရှက်တာနဲ့ ဝတ်ရည်ပေါင်တွေကိုပြန်စေထားလိုက်မိပါတယ်… ဒါကို ကိုကို က မခန့်လေးစားဟန်ပြုံးပြီး ပေါင်နှစ်ချောင်းကိဆွဲထောင်လိုက်ရာ တင်သားနှစ်ခုကြားက ပန်းကလေးဆူဆူကို တွေ့မြင်သွားရပြန်ပါပြီ… ပန်းရဲ့အပေါ်ထိပ်ဝတ်မှုန်ဖူးလေးကို အထက်အောက် စုန်ဆန်ကာ ပွတ်တိုက်ပေးလိုက်တော့ ပေါင်နှစ်ချောင်းက ဘေးကို အလိုလို ကားသွားချိန်မှာ ပက်လက်အိပ်နေတဲဝတ်ရည်ကို ခါးလေးကုန်းကာ အသာအယာနမ်းလိုက်ရင်း ““အရမ်းချစ်တယ်ကွာ…မနေနိူင်တော့ဘူး၊ အကို့ဟာကို အထဲကိုသွင်းလိုက်ချင်ပြီ””
““ကို…ဖြစ်ပါ့မလားဟင်… ၊ဝတ်ရည်မနေတတ်ဘူး …”” ““ဖြစ်ပါတယ်ချစ်ရယ်…မနာစေရဘူးစိတ်ချနော်…”” ““ နာရင်ငိုမှာနော်…”” ““ အင်းပါ..”” ကိုကိုကပြောလဲပြောရင်း နှုတ်ခမ်းတွေကိုစုပ်နမ်းလိုက်ပြီး၊ ထိပ်ဖျားနဲ့ပွင်လွှာနှစ်ချပ်ကြားကို သွင်းရာကနေ တဝက်လောက်ထိရောက်အောင် သွင်းလိုက်ချိန်မှာတော့ ““အား…ကို…အရမ်းနာတယ်…မရဘူး…တအားနာတယ်ကွာ”” … အပျိုစစ်စစ်လေး ဆိုရင်တော့ အစပိုင်းတော့ နာတတ်သည်မို အခုလဲဝတ်ရည်လည်း ငိုရှိုက်သံလေးနဲ့ ကိုကို့ကျောပြင်ကို ဝတ်ရည်ရဲ့လက်ချောင်းလေးတွေနဲ့ ဖိညှစ်ရင်း ဝတ်ရည်မျက်ဝန်းမှာ မျက်ရည်လေးတွေ ဝိုင်းနေတာမို့ သနားသွားတဲ့ကိုကိုက ဝတ်ရည်ရင်သားနှစ်မွှာကို ပွတ်သတ်ကာ ခနနားနေလိုက်ပါတယ်။
ခနနေတော့မှ ခါးကုန်းပြီး ထိပ်သီးခေါင်းလေးတွေကို ငုံရင်းလျှာလေးနဲ့ ပွတ်သတ်ကစားနေရင်း ဝတ်ရည်ရဲ့ ပွင်လွှာနှစ်ချပ်ကြားက အရည်ကြည်လေးတွေ ထပ်ထွက်လာတာနဲ့ ကိုကိုလဲ သူ့ဟာလေးကို ကိုင်ရင်း ထိပ်ဖျားလေးကို သွင်းလိုက်ပါတယ်။ ““ ပေါင်လေးဖြဲထားပေး၊ သူ့ဘာသူဝင်သွားလိမ့်မယ်၊ ဘာမှကြောက်စရာမရှိဘူးနော်၊ ခဏဆိုကောင်းသွားမှာပါ”” ကိုကိုက အားပေးစကားဆိုတာကြောင့် ပေါင်လေးကိုထပ်ကားပေးလိုက်မိချိန်မှာတော့ ကိုကိုက တဝက်လောက်ကိုပဲ ရှေ့ထိုးနောက်ငင် ဖွဖွမှန်မှန်လေး လှုပ်ရှားပွတ်တိုက်နေပါပြီ… ဝတ်ရည်ကအပျိုစစ်လေး ဖြစ်တာကြောင့် ပန်းဟာလေးက တအားကို ကြပ်ထုတ်နေတာပေါ့။ ““ခဏလေး အောင့်ခံလိုက်နော်ချစ်ရယ်၊ တစ်ချောင်းလုံး ဝင်သွားပြီးရင် နာတာတွေ အောင့်တာတွေ၊ ပျောက်ပြီး အရမ်းကောင်းသွားလိမ့်မယ်”” လို့ကိုကိုက ပြောရင်းကပဲ ဝတ်ရည် လက်ကလေးတွေကို ဆုပ်ကိုင်လိုက်ပြီး၊ လည်တိုင်လေးတွေကို ငုံ့နမ်းရင်း ရွှဲစိုနေတဲ့ ပန်းလေးထဲကို အဆုံးသွင်းလိုက်ပါလေရော ……. ။
““အား … ကိုရယ်…သေပါပြီ အရမ်းနာပြီး အောင့်တယ် … မရတော့ဘူးကွာ အား …. ”” ပန်းလေးထဲကို ဝတ်ဆံဖိုတစ်ချောင်းလုံးဝင်သွားတာမို့ စို့ရိုက်ထားသလိုခံစားနေရသလို လှုပ်လို့မရချင်တာကြောင့် မျက်စိစုံမှိတ်ပြီးပဲ အော်နေလိုက်မိပါတော့တယ်။ ကိုကိုက တစ်ချောင်းလုံး ဆွဲမထုတ်သေးပဲ ဝတ်ရည်ရဲ့ဖောင်းအိနေတဲ့ရင်သားအစုံကို အသာအယာနယ်ဆုပ်ရင်း တဟင်းဟင်းနဲ့ ဖြစ်လာတာကို ကြည့်ရင်း ““ချစ်လေး၊ အရမ်းချစ်တယ်ကွာ၊ တစ်ချောင်းလုံးဝင်သွားပြီ၊ မနာအောင် ဖြေးဖြေးဆောင့်ပေးမယ်နော်”” ““အင်း…”” မိန်းမောသံလေးကို နားထောင်ရင်း၊ တစ်ချောင်းလုံး ဆွဲထုတ်ကာ ရသည်လောက် ဖြေးဖြေးချင်း ပြန်ဆောင့်သွင်းနေပြန်ပါပြီ… နည်းနည်းချင်းဆောင့်ပြီးချိန်မှာတော့ အရည်လေးတွေ အနည်းငယ် ပိုပြီး ရွှဲလာရင်း ဝတ်ရည်က ““ ဝတ်ရည်နည်းနည်းခံနိူင်သွားပြီ၊ကို့သဘော..”” ““အင်း…ချစ်ကိုအရမ်းလုပ်ပစ်လိုက်ချင်တာ၊သနားလို့”” ““ဖြည်းဖြည်းနော်၊
ကို”” ““ အင်းပါချစ်ရယ်အဆုံးထိ ဖြေးဖြေးသွင်းလိုက်မယ်နော် နာရင်ပြော”” လို့ပြောရင်း နည်းနည်းအရှိန်မြှင့်ကာ အဆုံးထိသွင်းလိုက်ထုတ်လိုက်လုပ်နေပါတော့တယ်ရှင်.. ဝတ်ရည်လည်း ပေါင်လေးတွေကားထားရင်း မျက်လုံးလေးတွေ မှေးစင်းကာ တဟင်းဟင်းနဲ့ ဖြစ်လာရပြန်ရင်း ကိုကို အသွင်း အထုတ်ကို စည်းချက်လိုက်ရင်း အောက်မှ တန်ပြန် ဆောင့်ပေးနေမိပါတော့တယ်.. တစ်ချက်တစ်ချက်တွင် ခေါင်းလေးဟာ ဆတ်ကနဲ ဆတ်ကနဲ မော့မော့သွားရပြီး ဝင်လိုက်ထွက်လိုက်လုပ်နေတာနဲ့အမျှ ဝတ်ရည်လဲရင်ထဲမှာလှိုက်ခနဲလှိုက်ခနဲဖြစ်နေရပါတယ်… ““အရမ်းပဲကွာ…လူကိုသေမတတ်ပဲ”” ““ ဝတ်ရည် နာလို့လားဟင်…”” ““ အရမ်းဆောင့်တော့ အထဲမှာအောင့်အောင့်သွားလို့ပါ ”” ကိုကိုက ဆောင့်တဲ့အရှိန်ကို နဲနဲလျှော့ချပြီး အဆုံးထိ သွင်းထားလိုက်ကာ ဖြေးဖြေး ညှောင့်ရင်း ဝတ်မှုန်ထိပ်ဖူးလေးကို လက်မလေးနဲ့ ဆွပေးကာမှန်မှန်လေး ဖြေးဖြေးခြင်း ဆောင့်ပေး ပညာစုံပြလို့ ဝတ်ရည်ကို ကာမသုခတွေတလှေကြီးပေးနေပါတော့တယ်..
““ဟင်း…ဟင်း …ကို…အာ့ …”” ““ အား…ကို…ဟင်း …”” ကိုကိုပေးတဲ့ သုခတွေပေါ်မှာ သာယာမိန်းမောရင်း ထိန်းချုပ်ထားတဲ့ကြားက ထွက်ပေါ်လာတဲ့ ဝတ်ရည်ရဲ့ မပီမသ ငြီးတွားသံလေးများက ကို့ ကို ပိုပြီးဆောင့်ပါတော့ဟု ဆိုနေသယောင် ကိုကို့ စိတ်တွေတအားပေါက်ကွဲလာအောင် ဝတ်ရည်ရဲ့မချိတင်ကဲခံစားနေရသည့် အသံလေးတွေက နှိုးဆွပေးနေ သလိုဖြစ်တာကြောင့် ကိုကိုက အရှိန်ပြန်မြှင့်ရင်း အဆုံးထိဝင်အောင် ပြန်ဆောင့်နေပါတော့တယ်… ဒီတစ်ခါ ဝတ်ရည် မနေနိူင်တော့ဘဲ… ““အိုး …ကို…ဆောင့်လိုက်၊ဝတ်ရည် မနေတတ်တော့ဘူး မခံနိူင်တော့ဘူးကွာ””
““ဆောင့်လိုက်…ကို .. ဟင်း ..မရတော့ဘူး …ရင်ထဲမှာတမျိုးကြီးပဲ”” ဝတ်ရည်ရဲ့ ဆွဲငင်အားအပြည့်နဲ့တောင်းဆိုနေတာကြောင့် ကိုကိုကအားကုန်ဆောင့်ပေးလိုကလိုက်တာမို့ ဩအိုး … အား …ဟင်းဟင်း…ဩ အိပ်ရာခင်းတွေကို ဆုတ်ဆွဲထားရင်း ပေါင်လေးတွေကို အစွမ်းကုန် ဖြဲကားပေးထားနေရင်း ကိုကို့ ကို တန်ပြန်ဆောင့်ချက်တွေနဲ့တအားပြန်ပြန်ဆောင့်ရင်း မျက်စိထဲမှာ လျှပ်စီးလက်သလို … ရင်ထဲမှာ ဓါတ်လိုက်သလို ခံစားလိုက်ရပြီး ဒုတိယမြောက် ကာမသုခကို အပြည့်အဝခံစားကာ ပန်း့လေးထဲက ဝတ်ရည်ချိုတွေဟာ အရှိန်နဲ့ပန်းထွက်ရင်းအပြင်ဘက်ကို စီးကျလာပါတော့တယ်..
ကိုကိုလဲ နောက်ဆုံးတစ်ချက်ကို ဆောင့်ရင်း ဝတ်ရည်အပေါ်မှောက်ကာ ဝတ်ရည်ရဲ့ပန်းလေးအတွင်းက ဝတ်ရည်ချိုတွေနဲ့ပေါင်းစပ်ဖို့ရာဝတ်ဆံဖိုလေးများကိုဖြန်းပက် လိုက်ပါတဲ့အခါမှာတော့ဝတ်ရည်ရဲ့ ဗြောင်းဆန်နေတဲ့စိတ်တွေငြိမ်သက်သွားပါတယ်… ပြီးတော့ ဘာလို့လဲတော့မသိဘူး…မျက်ရည်တွေနဲ့ နှာရည်တွေပါကျလာတယ်… အပျိုစင်ဘဝကို ချစ်တဲ့သူလက်ပုံအပ်နိုင်ခဲ့လို့ ကျတဲ့မျက်ရည်များပါ။ .. ခဏအကြာမှာတော့ ဝတ်ရည်ရဲ့မျက်နှာလေးဟာ ကိုကိုရဲ့ယုယမှုတွေကြောင့် တိမ်ကင်းတဲ့လလို ဝင်းပကြည်လင်လာပြီး နောက်တကြိမ်အတွက် မချင့်မရဲစောင့်စားရင်းနေမိပါတော့တယ် သေချာတာကတော့ ဒီညမှာ ဝတ်ရည်တို့တစ်ညလုံး အိပ်လို့မရပဲ မိုးလင်းရမယ်ထင်ပါတယ်ရှင် …….. ။ ပြီး.
Comments
Post a Comment