မမရယ်

 မမရယ်…

မိုးထက် မမကြည်ဝယ်ပေးထားသော ဝတ်စုံအသစ်လေးကို ရေမိုးချိုးပြင်ဆင်ပြီးဝတ်လိုက်လေသည်။ (၁၄)ရက်နေ့မှာ ချစ်သူနဲ့ အပျက်ကဲကြတော့မည်ပေါ့။ ရွာ့အနောက်ဘက်ကမ်း ကမ်းပါးတွင်ပေါက် နေသော နန်းလုံးကြိုင်မြစ်နီနှင့် ဆန်ဆေးရေကို သွေးလူးထားသည်မို့ သူ့လိင်တံကြီးကား တင်းကားနေပြီး ထောင်မတ်နေသည်မှာ ဒုံးပျံကြီးအလား၊ ဒီလီးကြီးနဲ့ ချစ်သူစောက်ပတ်လေးပါကင်ဖွင့်ရတော့မည် ချစ်သူကတော့ ဘယ်လောက်တောင်အော်လိုက်မည်လည်းကို တွေးရင်းတွေးရင်း ဒစ်ဖူးကြီးက လီးရည်ကြည်များစိမ့်ထွက်နေသည်။

““ မောင်လေး နင်စောစောပြန်ခဲ့နော်….. အိမ်မှဘယ်သူမှရှိတာမဟုတ်ဘူး၊ ငါတယောက်တည်းကြောက်တယ်”” ““ အင်းပါ….မမ ထက် သိပ်မကြာပါဘူး၊ အမြန်ပြန်ခဲ့ပါမယ် အစ်မ”” ကြည်ကြည် လူပျိုရိုင်းလေး အသက်(၂၀)အရွယ် မောင်လေးကိုကြည့်ပြီး ကျေနပ်နေမိသည်။ ဟိုဖက်ရွာက မိမိသူငယ်ချင်းယောင်းမလောင်းနဲ့သဘောကြနေသည်မို့ မောင်လေးကို မမကိုယ်တိုင် အောင်သွယ်ပေးခဲ့သည်။ မိုးထက်က (၁၀)တန်းဖြေရတော့မည် ကြည်ကြည်နှင့်ကေဇင်က ဒုတိယနှစ်ဖြေထားကြသည်။ ဒီကောင်မတော့ ဟင်း ဟင်း ငါ့မောင် ဒုတ်စာတော့မိပြီပေါ့ဟု ကြည်ကြည်ထွက် သွားသော မောင်လေးမိုးထက်ကိုကြည့်ကာတွေးလိုက်သည်။ ကြည်ကြည် ရေမိုးချိုးပြီး သနပ်ခါးလိမ်းရန် ကျောက်ပြင်နားထိုင်လိုက်တော့ စောစောတုန်းက မိုးထက် သွေးလူးခဲ့သော နန်းလုံးကြိုင်မြစ်နှင့်ဆန်ဆေးရေခွက်ကို တွေ့လိုက်ရသည်။

အဲ့ဒါသွေးလူးတာနဲ့ ယောက်ကျားလေးတွေဟာက အတုတ်ကြီးဖြစ်လာတာဟဲ့ လို့ ကေဇင်ပြောသောစကားကို ပြန်ကြားယောင်မိလိုက်သည်။ ကြည်ကြည်သက်ပြင်းချရင်း “ အင်း….ခုလောက်ဆို မောင်လေးတော့ ဒီကောင် မ ရှင်ပြုပေးနေလောက်ပြီ” ဟု တွေးမိလိုက်သည်။ ကေဇင်မှာလည်း မိမိလို အပျိုစစ်စစ်ပင် အခင်းတောသွားတုန်းက သူ့ဟာလေးပြဖူးတာ ဖြူဖြူ မို့မို့လေး စောက်မွှေးကတော့ မိမိလောက်တော့မသန် ခပ် ပါးပါးပင်ရှိသေးသည်။ ကြည်ကြည် ကေဇင့်စောက်ပတ်လေးထဲ မောင်လေးဟာကြီးထည့်နေတာတွေးရင်း သူ့ပိပိထဲမှယားသလိုခံစားလိုက်ရသည်။ ညရောက်လို့ မိုးပင်ချုပ်သွားပြီ မောင်လေးလည်း အခုထိပြန်မလာသေး၊ အိမ်ထဲမှာမနေရဲသည်မို့ ကြည်ကြည် အိမ်ရှေ့ထွက်ထိုင်နေမိသည်။ အဖေနဲ့အမေကတော့ ဟိုဖက်ရွာက ဒေါ်လေးဆုံးလို့ ညအိပ်သွားကြသည်။ ဒေါ်လေးဆိုတာကလည်း အိမ်ကိုခဏခဏအလည်လာအိပ်တတ်သူမို့ သရဲကြောက်သော ကြည်ကြည်ကျောချမ်းနေမိသည်။

““သေနာလေး….နင်ဘယ်အချိန်ရှိနေပြီလည်း….ဒီမှာကြောက်လို့သေတော့မယ် တကတည်းမှ မပြောလိုက်ချင်ဘူး”” ကြည်ကြည် ခြံတံခါးပိတ်ပြီးဝင်လာသော မောင်လေးမိုးထက်ကို ဆီးပြောလိုက် ပြီး မောင်လေးနောက်မှ အမြန်ပြေးလိုက်သွားတော့သည်။ ““ နင်ပါနဲ့ လာအိပ်….ငါတစ်ယောက်တည်းမအိပ်ရဲဘူး”” ““ အာ့ဆိုလည်း…..ဒေါ်လေးထွေးကိုခေါ်အိပ်ဟာ”” မိုးထက် မကေဇင်နှင့်မတွေ့ခဲ့ရ၍ ဒေါသဖြစ်နေသည်မို့ အစ်မဖြစ်သူကို သေသူဒေါ်လေးကို ခေါ်အိပ်ခိုင်းလိုက်သည်။
““ မိုးထက် သေနာလေး….နင် ငါကြောက်ပါတယ်ဆိုနေမှနော်”” ““ မသိဘူး ဒီမှာဒေါသဖြစ်နေတာ သိလား….မမ နင့်သူငယ်ချင်းမလာဘူး”” ““အယ်…..ငါနဲ့သေချာပြောထားပြီးသားပါ”” ““ သူ့အမေမူးလဲနေလို့ဆိုပြီး ပြောခိုင်းလိုက်တယ်”” ကြည်ကြည် မောင်လေးမိုးထက် အိပ်ယာဖက်ရောက်လာပြီး ““ အေးပါ မောင်လေးရယ်….ဒါကတော့လည်း သူ့အမေကိစ္စဖြစ်လို့ပါလေ”” မိုးထက် လိင်ချောင်းကြီးကွဲထွက်မတတ်နာကြင်လာပြီး ဂွေးဥများပါအောင့်အောင့်လာသည်။ လက်က သူ့လုံချည်ထဲကနေ သူ့ဟာကို ကိုင်ထားနေရသည်။ ကြည်ကြည် မောင်ဖြစ်သူ မျက်နှာရှုံ့မဲ့နေတာ ကိုကြည့်ပြီး နင် ဘာဖြစ်နေတာလည်း မောင်လေး လို့မေးလိုက်သည်။ ““ မမ မောင်လေး ဟိုဟာကြီး နာနေလို့…..
““အား…..အား……အမလေး….သေပါပြီ…..အဟင့်”” ““ အင့်…..အင့်…. ကောင်းလိုက်တာမမရယ်…..အား….အား….”” ““ နာ..နာတယ်….မောင်လေး…ဖြည်းဖြည်း…..အင့်…အဟင့်”” မိုးထက်အချက်ပေါင်းများစွာစောင့်စောင့်လိုးလိုက်ပြီး လရည်များကို သူ့အစ်မစောက်ပတ်ထဲပန်းထဲလိုက်တော့သည်။ လီးရည်များ မိမိသားအိမ်ထဲကို ပန်းထည့်လိုက်သည်နှင့် မမကြည်ကြည်စောက်ပတ် ထဲမှ စောက်ရည်များလည်း ဒလဟောထွက်ကြလာတော့သည်။ ကြည်ကြည် မောင်ဖြစ်သူတင်သားကြီးကို အောက်ကနေဖက်ထားနေမိသည်။ မိမိစောက်ပတ်ထဲတွင်တော့ မောင်အရင်း၏လီးရည်နှင့် မိမိ၏စောက်ရည်တို့ပေါင်းဆုံပြီး နန်းလုံးကြိုင်မြစ်၏ဆေးအာနိသင်တို့ကိုချေဖျက်ပေးနေမိတော့သည်။